Penggunaan Bahasa dalam Teks Ucapan Kehakiman dari Sudut Lakuan Bahasa (Language Use in Judicial Speech Texts from the Perspective of Speech Act)

Abstract

ABSTRAK: Lakuan Bahasa (LB) merupakan implikasi yang wujud daripada ujaran penutur yang membawa makna sesuatu tindakan. LB sering berlaku dalam pertuturan seharian manusia menerusi pelbagai konteks dan medium. LB boleh dikesan melalui ujaran atau teks sesuatu ucapan. Teks ucapan ialah hasil pertuturan langsung antara pengucap dan audiens. Teks ucapan kehakiman khususnya dilihat memanfaatkan pelbagai bentuk bahasa. Penggunaan bahasa yang sesuai dan tepat dalam teks ucapan kehakiman amat penting kerana ia dapat memberikan implikasi makna yang mewujudkan sesuatu tindakan kepada pendengarnya. Keberkesanan fungsi bahasa kehakiman yang menggunakan istilah-istilah khusus tertentu amat menarik untuk dianalisis dengan lebih lanjut dan mendalam. Oleh hal yang demikian, kajian ini memanfaatkan teks ucapan daripada portal rasmi Pejabat Ketua Pendaftar Mahkamah Persekutuan Malaysia dengan menerapkan Teori Lakuan Bahasa (TLB) oleh Bach dan Harnish (1979). Hasil kajian mendapati bahawa LB pengumuman mempunyai kekerapan penggunaan tertinggi, iaitu sebanyak 222 (53.24%). Dalam kategori lakuan pengumuman pula, lakuan makluman mencatatkan penggunaan tertinggi, iaitu sebanyak 55 (13.19%) sesuai dengan peranan badan kehakiman sebagai pelaksanaan undang-undang yang lazim memberi makluman mengenai undangundang. Kajian ini diharap dapat menjadi panduan kepada para penulis teks untuk menyediakan teks ucapan mengikut konteks dan objektif sasaran kepada khalayak tertentu.

Kata kunci: Lakuan bahasa; teks ucapan; kehakiman, implikasi

ABSTRACT: Speech Act (SA) is an implication that exists from the speaker’s utterance that carries the meaning of an action. SA often occurs in human everyday speech through various contexts and mediums. SA can be detected through speech or the text of a speech. Speech text is the result of direct speech between the speaker and the audience. Judicial speech text, in particular, is seen to encompass a variety of language forms. Appropriate and accurate use of language in the judicial text is crucial, as it supplies implications in meaning to its listeners. The effectiveness of using judicial language functions with specific terms can be interesting to analyse. Therefore, this study utilises speech texts from the official portal of the Office Chief Registrar of the Federal Court of Malaysia by applying the Speech Act Theory (SAT) by Bach and Harnish (1979). The results of the study found that constative SA have the highest frequency of use, which is 222 (53.24%). In the act of constative category, the informative SA recorded the highest use, which is 55 (13.19%) in accordance with the role of the judiciary as an executor of the law that usually provides information about the law. This study is expected to be a guide for text writers to prepare speech texts according to the context and target objectives for a specific audience.

Keywords: Speech act; speech text; judiciary, implication