Analisis Perbandingan Bahasa Suku Kagayan di Pulau Banggi, Kudat, Sabah dengan Bahasa Melayu Standard Johor-Riau (A Comparative Analysis of the Kagayan Ethnic Language on Banggi Island, Kudat, Sabah, with Standard Johor-Riau Malay)
Abstract
ABSTRAK: Suku kaum Kagayan di Pulau Banggi, Kudat, Sabah merupakan kaum minoriti yang mempunyai bahasa yang tersendiri berbeza daripada bahasa suku kaum yang lain. Terdapat beberapa permasalahan kajian yang timbul mengenai bahasa suku kaum Kagayan ini seperti masyarakat Malaysia kurang mengenali etnik minoriti yang terdapat di negeri Sabah khususnya suku kaum Kagayan. Hal ini demikian kerana suku kaum Kagayan ini mempunyai persamaan dari segi bahasa dengan suku kaum Bajau di Sabah. Selain itu, permasalahan kajian yang timbul adalah kepupusan bahasa kaum minoriti suku kaum Kagayan ini. Objektif kajian ini adalah untuk menganalisis dan membandingkan 200 kata dasar dalam bahasa masyarakat Kagayan di Pulau Banggi, Kudat, Sabah, dengan bahasa Melayu Standard Johor-Riau. Kaedah kajian yang digunakan dalam kajian ini ialah kaedah kualitatif di mana kajian ini menggunakan kaedah kepustakaan dan lapangan untuk mengumpulkan data. Informan kajian bagi kajian ini merupakan seorang penduduk di Pulau Banggi, Kudat, Sabah yang juga merupakan Ketua Kebudayaan bagi Persatuan Etnik Kagayan di Sabah. Kajian ini berasaskan Teori Leksikostatistik yang diperkenalkan oleh Swadesh (1955). Pendekatan kualitatif deskriptif digunakan untuk menganalisis data yang diperoleh dari lapangan. Senarai 200 kosa kata dasar Swadesh digunakan sebagai alat pengumpulan data. Data kosa kata dasar diperoleh dengan menggunakan senarai 200 kosa kata dasar Swadesh. Hasil kajian menunjukkan bahawa bahasa suku kaum Kagayan dengan bahasa Melayu Standard Johor-Riau mempunyai perbezaan yang amat ketara. Dapatan kajian ini juga menunjukkan bahawa hubungan kekerabatan bahasa Kagayan dan bahasa Melayu Standard Johor-Riau ini berada pada peringkat rumpun bahasa. Kesimpulannya, hasil daripada kajian ini diharapkan dapat mengetengahkan bahasa suku kaum minoriti khususnya bahasa kaum Kagayan ini agar lebih banyak kajian dilakukan untuk memastikan bahasa ini tidak pupus ditelan zaman.
Kata kunci: Bahasa Kagayan; Bahasa Melayu Johor-Riau; budaya Kaum Kagayan
ABSTRACT: The Kagayan ethnic group on Banggi Island, Kudat, Sabah, is a minority group with its own distinct language, which differs from the languages of other ethnic groups. Several research issues have emerged regarding the language of the Kagayan community, such as the limited recognition of minority ethnic groups in Malaysia, particularly the Kagayan in Sabah. This is mainly due to the similarities in language between the Kagayan and the Bajau ethnic groups in Sabah. Another issue that arises is the potential extinction of the Kagayan language and culture. The objective of this study is to analyze and compare 200 basic vocabulary words in the Kagayan language spoken by the community on Banggi Island, Kudat, Sabah, with Standard Johor-Riau Malay. The research methodology employed is qualitative, utilizing both literature review and fieldwork to collect data. The informant for this study is a resident of Banggi Island, Kudat, Sabah, who also serves as the Cultural Leader of the Kagayan Ethnic Association in Sabah. The study is based on the Lexicostatistical Theory introduced by Swadesh (1955). A descriptive qualitative approach is used to analyze the data obtained from the field. The 200-word Swadesh vocabulary list serves as the data collection tool. The results of the study show that the Kagayan language differs significantly from Standard Johor-Riau Malay. The findings also suggest that the relationship between the Kagayan language and Standard Johor-Riau Malay is at the level of the same language family. In conclusion, this study aims to highlight the language of the minority Kagayan ethnic group so that further research can be conducted to prevent the language from becoming extinct over time.
Keywords: Kagayan Language; Johor-Riau Malay; Kagayan culture
Keywords
Full Text:
PDFReferences
Carey, I. 1976. Orang Asli: The Aborigional Tribes of Peninsula Malaysia. Oxford University Press.
Casino, E. S. 1967. Folk-Islam in the Life Cycle of the Jama Mapun. Philippine Sociological Review 15(1/2): 34-48.
Gudschinsky, S.C. 1956. The ABC’S of lexicostatistics (glottochronology). Word 12(2): 175- 210.
Kasim, M. R. 2021. Hubungan kekerabatan antara bahasa Jakun dengan bahasa Melayu purba: satu analisis perbandingan kosa kata dasar. Jurnal Bahasa 21(1): 41-66.
Kridalaksana, H. 1988. Masalah metodologi dalam rekonstruksi” bahasa Melayu purba. Dlm. Mohd. Thani Ahmad dan Zaini Mohamed Zain. Rekonstruksi dan Cabang- Cabang Bahasa Melayu Induk. Dewan Bahasa dan Pustaka.
Norfishah Mat Rabi. 2020. Penulisan Proposal Penyelidikan Ilmiah. Tanjong Malim: Universiti Pendidikan Sultan Idris.
Russin, A. M. & Crystal, D. 2002. Mengapakah bahasa mati?. Jurnal Bahasa 2(3): 309-333.
Swadesh, M. 1954a. Time depths of American linguistic groupings. American Anthropologist 56(3): 361-377.
Swadesh, M. (1954b). Perspectives and problems of Amerindian comparative linguistics. Word 10(2-3): 306-332.
Swadesh, M. 1955. Towards greater accuracy in lexicostatistic dating. International Journal of American Linguistics 21(2): 121-137.
Wahab, M. K. A. & Halin, A. K. B. C. 2021. Penentuan tingkat kekerabatan dan abad pisah antara bahasa Banjar dengan bahasa Melayu: Kajian linguistik sejarah dan perbandingan. Jurnal Bahasa 21(2): 273-304.
Refbacks
- There are currently no refbacks.
ISSN 2289-1706 | e-ISSN : 2289-4268
Institut Alam dan Tamadun Melayu (ATMA)
Universiti Kebangsaan Malaysia
43600 UKM Bangi, Selangor Darul Ehsan
MALAYSIA
© Copyright UKM Press, Universiti Kebangsaan Malaysia